Zer da Pobreziaren Muga?
Pobreziaren muga bazterketa sozialaren arriskua, pobreziaren egoera eta prekarietatea neurtzen duen adierazle ekonomikoa da; gutxiengo pentsioak, gutxiengo soldata soziala, eta abar finkatzeko marra.
Elkartzenentzat lurralde baten pobreziaren muga, bertan sortutako aberastasuna eta herritarren arteko loturan oinarritu behar da. Aberastasuna urte betean sortutako errenta guztiak dira, hau da, Barne Produktu Gordina (BPG). BPG berdina duten herri bi, aberatsago edo txiroago izango dira biztanleriaren arabera. Horregatik pobreziaren muga finkatzeko nahitaezkoa da biztanleriaren kopuruarekin lotzea.
BPGa biztanleriaren artean banatzen badugu BPG per capita lortuko dugu, hau da, herritar bakoitzaren aberastasuna.
Elkartzenen ustez, pobreziaren muga kalkulatzeko, BPG per capitan oinarritu behar da, aberastasunaren bidezko banaketa egiteko ezinbestekoa delako. Holan izanda, pobreziaren muga BPG per capitaren %37,5a izan behar da (963€ x 12 hilabete, 2012. urtean). Gaur egun, Euskal Herriko 900.000 pertsona muga honen azpiko diru-sarrerekin bizi dira.
Pobreziaren muga ez da soldata duina, gutxiengo diru-sarrera duinak baizik. Gutxiengo soldata BPG per capitaren %50ean finkatu behar da (1.101€ x 14 soldata, 2012. urtean).
Elkartzenen BPG per capitan oinarritutako pobreziaren muga exijitzen dugu. Hau bait da Euskal Herriko benetazko egoera soziala ezagutzeko, kapitalaren iruzurrak ezagutzera emateko, bidezko aberastasunaren banaketa lortzeko eta bakoitzaren lotsa klase harrotasunean bihurtzeko bide bakarra.
¿Qué es el Umbral de la Pobreza?
El umbral de la pobreza es el indicador económico que define las situaciones de pobreza, precariedad y el riesgo de exclusión social; una linea a partir de la cual determinar las prestaciones sociales minimas, las pensiones minimas...
Para Elkartzen el umbral de la pobreza de un territorio debe definirse en base a la relación entre la riqueza generada por ese territorio y su población. La riqueza es la suma de todas las rentas producidas en un año, o lo que es lo mismo, el Producto Interior Bruto (P.I.B). Dos paises con el mismo P.I.B serán más o menos ricos dependiendo de cual sea su población. Es por esto que para definir el umbral de la pobreza es imprescindible relacionarlo con el número de habitantes.
Si dividimos el P.I.B entre el número de habitantes obtendremos el P.I.B per cápita, esto es, la cantidad de riqueza que se asocia a cada habitante, la media por persona.
Para Elkartzen el umbral de la pobreza debe medirse en base a el P.I.B per cápita, ya que este representa un premisa equitativa en el reparto de la riqueza.
De este modo, el umbral de pobreza debería situarse en el 37’5% del P.I.B per capita, que en 2012 asciende a 963€ (x 12 meses). A día de hoy, 900.000 personas viven por debajo de este umbral en Euskal Herria.
El umbral de la pobreza no significa un sueldo digno, sino unos ingresos minimos dignos. El sueldo minimo (S.M.I.) debería situarse en el 50% del P.I.B. per capita, que en 2011 asciende a 1.101€ (x 14 pagas).
Desde Elkartzen exigimos redefinir el umbral de la pobreza en base al P.I.B per cápita. Solo así podremos conocer la realidad social de Euskal Herria de un modo fiable, desenmascar los engaños del capital, conseguir un reparto justo de la riqueza y convertir la vergüenza individual en orgullo de clase.
